maandag 19 oktober 2009

Verslag Marathon Amsterdam

Op zondag 18 Oktober kwam er een einde aan een maandenlange voorbereiding op de marathon van Amsterdam. Samen met 30 andere clubleden vertrokken we om 6h30 met de bus richting Amsterdam, we waren echter niet alleen en werden dan ook nog vergezeld van een 20 tal supporters en een 50 tal clubleden die in Amsterdam de halve marathon gingen lopen. Dit weekend waren er dan ook nog eens een aantal leden die in Reims een marathon gingen lopen, het was dus een druk weekend voor de marathon lopers van de club.

De laatste weken werd er dus hard getraind en werden de nodige duurloopjes afgewerkt afgewisseld door het nodige snelheidswerk en de nodige rustdagen. Dit werd zoals steeds in goede banen geleid door Jos die ook dit keer weer de nodige afwisseling en wedstrijdjes inplande in zijn schema’s om iedereen in de beste omstandigheden naar zijn wedstrijd te leiden.

Een drietal weekjes geleden werd dan ook nog eens de traditionele lange duurloop naar Scherpenheuvel georganiseerd, om aldaar een kaarske gaan te branden voor de goede afloop. Heel wat mensen waren er dus betrokken om alles in goede banen te leiden in de aanloop naar de verschillende marathons. Een aantal mensen hadden het op zich genomen om de nodige bussen en slaapplaatsen de boeken, andere trokken dan weer de kar voor het organiseren en het in goede banen leiden van de tocht naar Scherpenheuvel terwijl Richard de inschrijvingen coördineerde. Te veel namen om op te noemen, en ik zou niet willen dat ik er iemand van vergeet, maar ze hebben allemaal een dikke pluim verdiend voor hun onbaatzuchtige inzet voor de club en het marathon team.

Foto: bmz.amsterdam.nl.
Goed, na een tweetal uurtjes rijden kwam dan Amsterdam in zicht en konden we de bus parkeren vlak bij het Olympisch stadion waar we om 10h30 werden verwacht om van start te gaan in de 34st editie van de marathon van Amsterdam. Vooreerst werden de nodige afspraken gemaakt in verband met de toegang to de bussen en de vertrektijd om terug huiswaarts te keren om ons dan richting sporthallen zuid te begeven waar we ons konden klaar maken.

Hierna ging het dan richting Olympisch stadion om de sporttassen in bewaring te geven en ons te begeven naar de ons toegewezen startvakken. De hartslag ging al de hoogte in en de eerste meters moesten nog gelopen worden, zouden het zenuwen zijn voor mijn 2e marathon? De klok ging tergend traag naar half elf, de nodige “doe da goed hé mannen” werden nog snel uitgewisseld, en dan klonk er plots een startschot en kwam er beweging in de immense stroom van marathon lopers. We waren met een kleine 7000 “gekken” samen gestroomd om er een loopfeest van te maken.


Al snel kwamen we in ons ritme, zij het sneller dan voorzien maar het is toch zo moeilijk je in te houden en af te remmen als je eenmaal in een ritme zit. Een massa supporters langs de baan een van tijd to tijd wat bekende gezichten die je ofwel bij de voornaam luid aanmoedigde ofwel heel luid Vabco riepen. Je werd er als het ware door vooruitgestuwd.

Een maal aangekomen aan de Amstel werd het wel wat minder met de supporters en konden we genieten van de mooie omgeving en het inmiddels doorgebroken zonnetje. De weersomstandigheden waren ideaal vandaag met een zonnige niet te warme dag met bijna geen wind.

Op het half marathon punt kwam ikzelf een 2 1/5 tal minuten voor het geplande schema door, met een tijd van 1:37:19, dit kon ik nog doortrekken tot op kilometer 25 waar mijn vrouwtje samen met een aantal andere supporters mij de nodige nieuwe flesjes sportdrank aanreikte zodat we weer met een volledig volle voorraad drank en energie tubes konden voort ploeteren.


Gelukkig dat dit gebeurde want nog geen 5 kilometer verder stond de gevreesde man met de hamer klaar en voelde ik de kracht uit mijn benen wegvloeien. Dank zij de lading sportdrank en gellekes kwamen we echter dit zeer moeilijke moment door en konden we verder, het tempo lag inmiddels al wel wat lager dan voordien. Het was inmiddels gezakt van 4:35 naar 4:50 en het flirtte zelfs met 5:00…

Na de nodige moed bijeengeschraapt te hebben gingen we echter gewoon door, het was inmiddels duidelijk dat ik niet de enige was die het zwaar had en hier en daar werden er zelfs opnieuw wat lopers voorbij gestoken.

In deze marathon zit het venijn echt wel op het einde men nog een tunnel gevolgd door een brug en wat venijnige kuiten bijters tijdens de laatste 5 kilometer werd het nog een echte calvarie tocht, doorbijten was de boodschap afzien werd de norm. Tot we plots een bordje zagen staan dat aanduiden dat we nog maar 500m voor de boeg hadden, de pijn werd vergeten en we kregen terug vleugels. Het stadion werd betreden en een laatste spurt werd er uitgeperst. De klok tikte echter ongenadig verder maar tot grote tevredenheid klokte we af op een tijd van 3:19:30. Een dikke 10 minuten sneller dan mijn eerste marathon en ruim onder de gehoopte 3h20 die ik mezelf had voorgehouden om te trachten te lopen.

Van zodra ik stil stond voelde ik al snel de verzuring toeslaan en werd het strompelen in plaats van lopen, onverstelbaar hoe snel dit kan gebeuren. De tocht naar de kleedkamers en douches duurde dan ook bijna 10 keer zo lang als voordien. Na een deugddoende douche en een kop soep ging het dan richting Olympisch stadion om de aankomende lopers van de halve marathon en de marathon verder aan te moedigen. Hier en daar zagen we dan wat clubleden er nog een laatste spurtje uitpersen om toch maar onder hun beoogde doeltijd te duiken.

Na het obligatoire kroeg bezoek, waar we van de lokale keuken konden genieten van frietjes met sate, werd het dan stilletjes aan tijd om richting bussen te trekken om dan daar nog wat na te keuvelen over de gelopen wedstrijden en elkaar te feliciteren met de gelopen tijden. Het was vandaag een snelle wedstrijd met heel wat PR’s die gesneuveld zijn laten we zeggen dat er bij waren die zelfs nog meer dan ik van hun best tijd hebben afgedaan.

Om 18h00 was het dan tijd om de bus te starten en richting Mol te rijden, dit keer was de tocht iets langer door het drukke verkeer en we waren maar al te blij dat we moe maar tevreden weer aan de sporthal stonden.

Foto's werden ter beschikking gesteld door RunningRonald.nl waarvoor dank.

9 opmerkingen:

RunningRonald zei

super goed gedaan RoadRunner!! Gefeliciteerd met je TOP tijd! Nu lekker nagenieten (en ja, die laatste bruggen/tunnelbakken zijn inderdaad killing)

Groeten
RR

Tiny zei

Een goeie marathon gelopen Wim. Een PR met 10 min. zul je niet vaak meer meemaken. Proficiat in alle geval.

http://paardterugopstal.skynetblogs.be zei

CHAPEAU!!! miljaarkes om van te dromen !! Proficiat Wim !nu mooi nagenieten van je prachtprstatie ps mooi verslagje

Wendy zei

Schitterend gedaan!! Dikke proficiat!!

Bjorn Paree zei

Proficiat !! Was een topdag in Amsterdam.

Ruthje zei

jawadde Wim, dat heb je echt wel super gedaan!! een echte toptijd, en dan nog 10 min van je PR af!! proficiat!!

geert zei

onvoorstelbaar toch: 10' van je PR af!!
Zegt genoeg over je voorbereiding (lees: zie je wel: je hebt je voor niks zorgen gemaakt ;-) )

Pieter de Boer zei

Prachtig verhaal. Al die trainingskilometers met de ZomerChallenge, ik heb door waar het voor was!! En wat een toptijd! Geniet er lekker van!
oh ja, dat laatste viaduct en dat heuveltje, ik ging er ook kapot op. En dat terwijl ik pas 19 km onderweg was.. ;)

Gunther Selena Cujo Dorit zei

Dikke proficiat en supertijd !!!