zondag 26 september 2010

De kaarsjes branden....

Deze week stond op de kalender ingeschreven als een van de zwaarste trainings weken, met 110km en de half jaarlijkse lange duurloop van bijna 32km naar Scherpenheuvel weten we dat we in de laatste rechte lijn richting Eindhoven zitten.

Wat deze week ook extra zwaar zou maken was het feit dat we ook kaartjes hadden voor de 360 toer van U2 een van de bands die niet alleen in mijn jonge tijd al geweldige muziek maakte maar die nu als een van de beste bands ter wereld geklasseerd staan. een optrede om niet te missen dus.

Maandag werd er een extensief loopje gedaan van een kleine 10km om de week alvast goed in te zetten. Dinsdag, samen met de clubgenoten, tien stevige lange versnellingen van 1km aan 4:10 min/km. Woensdag werd het schema aangepast en werd de duurloop van 25km die normaal gezien op donderdag zou moeten worden gelopen verorbert.

Op donderdag nog snel een 10km afhaspelen voor we dan in de vroege namiddag naar Brussel trokken voor het concert. Met de nodige vertraging en files kwamen we mooi op tijd aan het Koning Boudewijn stadion aan waar de fameuze Claw ons al stond op te wachten.

Na alvast een mooie opwarmer in de vorm van een stevige bui tijdens het aanschuiven om binnen te geraken konden we verrassend genoeg op bijna 5m van het podium plaatsnemen pal in het midden voor het podium. De ideaale plaats bleek later. Na een wat tegen vallend voorprogramma van  Interpol die de boel mochten opwarmen maar hier niet echt in slaagde was het aftellen tot U2 zelf op het podium zou verschijnen.

De laatste technische probleempje met het reuze scherm werden opgelost en om 21h30 was het dan zover. Op de tonen van David Bowie's "Major Tom" kwamen de heren van U2 het podium op onder luid aplauws van de menigte. Dit was dan ook de kick-off van een waanzinnige trill ride doorheen pareltjes als: Beautiful Day, New Year's Day, Elevation, I Still Haven't Found What I'm Looking For, Bad, Hold Me, Thrill Me, Kiss Me, Kill Me.... Hit na hit werden meegebruld door mezelf een de opgezweepte meenigte.



Na een dikke 2 uur genietten konden we dan ook met een goed gevoel de terug weg naar huis aan vatten, ook nu weer een stevige bui in onze nek op weg naar de wagen maar het kon me geen fluit schelen. Het verlaten van de parking bracht wel de nodige vertragingen met zich mee maar wij waren dan nog bij de gelukkigen en konden rond 1h30 het bed al opzoeken, er stonden er toen nog op de parking denk ik. Dat de wekker 's morgens om 6h al stond te rammelen was iets minder natuurlijk maar gelukkig was er een looprustdag voorzien op vrijdag.

Voor zaterdag was er een tempo loopje voorzien van 9km aan marathon tempo, dit hebben we dan samen met een aantal clubgenoten afgewerkt tijdens de jogging in het Prinsenpaark georganiseerd door de provincie Antwerpen.

Vanochtend was het dan tijd om de traditionele duurloop naar Scherpenheuvel af te werken, een duurloopje van een 32km die traditioneel wordt afgesloten met het branden van een kaarsje en het verorberen van ettelijke stuken cake die speciaal worden gebakken voor deze gelegenheid. Een gezellig samenzijn met de clubgenoten en een van de laatste testjes in de voorbereiding naar de marathon. Nu rest ons alleen nog één stevige week en een rustweek en dan zouden we er klaar voor moeten zijn.

zaterdag 18 september 2010

T-3 weken

Het aftellen is helemaal begonnen, nog drie weken te gaan waarvan 2 stevige trainingsweken van respectievelijk 110 en 120 km. Deze week wat er echter een met voldoende rust om goed uitgerust aan de laatste zware loodjes te kunnen beginnen.

Maandag, woensdag en vrijdag werden de schoentjes dus in de kast gelaten. Dinsdag stond er een piste training geprogrammeerd, dit keer iets kortere intervallen 4x(5x300m in 72 sec met 100m rust) en 500m rust tussen de reeksen. Kort en pittig, flirten met de lactaat grens.


Donderdag werd er tijdens een flinke regenbui een extensieve duurloop van 19km gepland, hier heb ik een drietal kilometer afgeknepen omdat de loopmakkers er maar 16 moesten lopen en omwille van de regen (ik geef het toe ik ben een watje).

Vandaag dan een drietal kilometer inlopen gevolgd door 10km net boven het marathon tempo, 4:45 min/km, om dan af te sluiten met een tweetal kilometer uitlopen. Alweer goed voor 15km loopgenot onder een stralend zonnetje.

Morgen sluiten we dan de week af met een rustige lange trage duurloop van 30km aan 6min/km laten we hopen dat we dit keer gespaard blijven van een overschot aan hemelvocht.

zondag 12 september 2010

Raindrops falling on my head...

Foto door Goulao

Wat is er beter dan lopen in de regen, lopen als het niet regent is een van de eerste dingen die bij me opkomen. Maar er moest getraind worden, de marathon komt immers met rasse schreden dichterbij. Om 28km af te malen op een loopband heb ik ten eerste absoluut geen goesting, 'k ben immers geen hamster, en een tweede probleem is dat ik helemaal geen loopband heb.

Samen met de loopmakkers trokken we om 9h de regen in. Het water viel inmiddels met bakken uit de lucht en in de kortste tijd waren we dan ook van boven tot onder nat. De tocht ging richting de Belse bossen waar we dan ook de nodige modder te verduren kregen. Het tempo werd mooi rond 6min/km gehouden want het was tenslotte een LSD.

Niet getreurd met een hoop loopmakkers gaat de tijd immers vlot voorbij, er werd stevig wat afgekletst en af en toe gingen de hemelsluizen dan toch wat dicht en op de terugweg viel het dan al bij al nog mee. Na het lopen werd er dan ook dubbel en dik genoten van de warme douche.

Inmiddels had ik dan ook een noodoproep gekregen van op het provinciaal ponytornooi in Meerhout. Droge kleding met hopen werden er gevraagd, ook daar dus een natte dag. Na thuis wat kleding bij elkaar gezocht te hebben trok ik dus in de namiddag dan ook richting Meerhout. Hier werd al snel duidelijk waarom de kleding gevraagd werd en ik de boodschap had gekregen om stevige schoenen aan te trekken.

Modder, modder en nog eens modder.... het werd al snel duidelijk dat we nooit op eigen krach van de weide gingen raken. De tractoren draaide overuren en de ene wagen na de andere werd van het terrein getakeld, zelfs 4X4 wagens hadden al de moeite van de wereld om van het terrein af te raken. En na het dressuur nummer van de jongste was het dan ook mijn beurt om getakeld te worden... nooit meegemaakt.

zondag 5 september 2010

Trio (Duo) - Triathlon Balen: Memorial Ben Marien

Vandaag stond er een laatste uitspatting geprogrammeerd in de aanloop naar de marathon van Eindhoven. Een aantal weken geleden had ik me immers met Tinne ingeschreven voor de trio-triathlon van Triamo in Balen.

Samen zouden we, zoals vorig jaar, de 1/8-ste triathlon gaan afwerken in team verband. Dit keer zou ik echter het fiets gedeelte voor mijn rekening nemen en Tinne zou het zwem en loop gedeelte afwerken. Een paar weken terug kreeg ik een berichtje van Tinne of het mogelijk was om het loop gedeelte te skippen. Na een lang seizoen zou ze graag haar beentjes wat rust gunnen.

Nele, mijn oudste dochter, was bereid om samen met mij de 5km voor haar rekening te nemen en begon vlijtig te trainen, het resultaat kon je bekijken op ons motivatie filmpje ;-). Donderdag kwam hier echter een kink in de kabel want ze was nu net voor vandaag uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje van een klasgenootje. Plan C kwam dus naar voor, ik zou dan zelf maar de schoentjes aantrekken voor het afsluitend loopje.

Dit was echter buiten Tinne gerekend waar de loopkriebels toch wel wat opkwamen na haar weekje rust en werd er dus beslist om samen dan maar de 5km te gaan lopen, fun was immers waar we voor gingen en het resultaat was bijzaak.

Nadat ons hadden geïnstalleerd in de wisselzone, en Jess en Stefke hadden begroet, trokken we naar de start van het zwemnummer dat werd afgewerkt in het kanaal. Om 13h werden de zwemmers op gang geschoten en was de wedstrijd begonnen. 500m zwemmen 20km fietsen en afsluiten 5km lopen stonden ons te wachten.

Na het startschot trok ik van de startlijn richting fietspark om me alvast klaar te maken voor het fiets gedeelte. Na een dikke 9 min kwam Tinne aangelopen en na een snelle wissel van de chip kon ik vertrekken voor het fietsnummer.

Aan een stevig tempo trok ik er op uit, een beetje het onbekende in gezien dit mijn eerste fiets wedstrijd was, hopend op een mooie fietstijd. De kilometers schoven onder de wielen door, hier en daar werd er een tragere deelnemer ingehaald en af en toe schoof er een betere fietser mij voorbij. Na een dikke 25km, 5 meer dan voorzien, en met een mooi gemiddelde van om en bij de 34,5 km/h kon ik dit onderdeel met een goed gevoel afsluiten.

Hierna werd er opnieuw van nummer en chip gewisseld en konden we dus samen vertrekken voor het afsluitende loopnummer. Tinne trok er gelijk op uit aan een stevig tempo en het was serieus bijbenen voor mij om er na een 500-tal meter bij te zijn. De benen voelden wel wat raar aan na het toch wel stevige fietstochtje.

Na een dikke 2km begon Tinne echter last te krijgen van steken in haar zij en moesten we het tempo wat laten zakken. Ze moest stevig op haar tanden bijten maar toch bleef ze dapper doorgaan. Op 500m voor de met kon ze het echter niet meer uithouden en moesten we heel even stoppen zodat ze wat op adem kon komen. Na een paar seconden konden we alweer verder en kwamen we dan uiteindelijk aan in een totaaltijd van 1h20, het lopen was uiteindelijk toch nog mooi aan een tempo van 4:47 min/km afgelegd.

Een 50st plaats op 146 deelnemers en 6de van de 12 trio's was het resultaat van een toffe, gezellige en vooral zonnige dag met mij trio-maatje Tinne, die toch wel een beetje teleurgesteld was in het lopen maar dit was snel vergeten.

Stefke was een 20tal plaatsen en een 3 min achter ons, ook een mooi resultaat en Jess hebben we ook nog zien doorlopen maar helaas hebben we niet gezien hoe zij het er van af gebracht had maar hier horen we meer dan waarschijnlijk meer over op haar blog.