maandag 15 november 2010

Tanden poetsen en Flandriens...

Een rare combinatie ik weet het maar het is een mooie samenvatting van de gebeurtenissen van de laatste dagen.

Het verhaal begint op donderdag wanneer we de bedsteden opzoeken en nog snel de tanden poetsen voor het slapengaan. Met de tanden borstel mooi van links naar rechts en van boven naar onder tot.... aw pijn in de nek en daar ging de nacht rust.  Spierontspanners  voor het slapen gaan en pijnstillers om 5 uur in de ochtend hielpen niet echt en 's morgens werd er dan ook zo snel mogelijk een afspraak gemaakt met de dokter.

Na het dokters bezoek was het verdikt een blokkage van de nek en sporten zou niet voor de eerste dagen zijn. Pijnstillers en warmte waren de enigste zaken die wat verlichting zouden kunnen brengen. De rest van de dag werd er dan ook niet al te veel meer gepresteerd op sportvlak en de pijnstillers gingen binnen als snoepjes.

Op zaterdag was het al wel wat beter, nog niet in die mate dat ik 's ochtends al kon gaan lopen maar een uurtje op de tacx zat er toch al wel in. Hier werd dan ook het plan gesmeed voor een sportieve zondag.
Zondag stond er immers de marathon van Kasterlee geprogrammeerd, ik had voor mezelf uitgemaakt dat ik eerst zou gaan supporteren voor de marathon lopers met de MTB om dan nadien naar Geel te trekken om een uurtje te gaan zwemmen.


's Morgens dus de fiets vanachter op de wagen en richting Kasterlee. Hier aangekomen snel klaarmaken, de fiets op en op zoek naar de lopers. Ik was immers een half uurtje te laat om ze te zien vertrekken. Bij de organisatie nog snel een kaartje gevraagd van het traject om te zien waar ik ze ergens zou kunnen vinden en vertrokken. Na een kleine kilometer zat ik al verkeerd en zat ik op het traject in tegengestelde richting (dit zou ik pas later te weten komen). Een aantal kilometer verder kwam ik aan een bevooradingspost tegen waar ik de inmiddels in grote getale lopers kon aanmoedigen. Ik had inmiddels ook al aan der lijven ondervonden dat het het parcours er loodzwaar bijlag, zowel voor de lopers als voor mezelf ik hing inmiddels ook al van boven tot onder vol modder.

Hier ben ik dan ook een twintigtal minuutjes blijven staan en hier en daar kwam er al eens een bekend gezicht door, clubgenoten en familie. Via de gekende internet kanalen was ik te weten gekomen dat ook Koen hier vandaag ging meelopen en mijn plan was om hem een tijdje gezelschap te houden tijdens zijn marathon. En inderdaad op een gegeven moment kwam hij dan ook met gezwinde pas aangelopen en zette ik mijn fiets alweer in beweging.

Samen met Koen ging ik verder op pad om wat bij te babbelen en om hem wat gezelschap te houden. Nadat hij iets over de helft was heb ik hem nog veel succes toegewenst en afscheid genomen het werd tijd om verder te fietsen en hier en daar nog wat loopmakkers wat te gaan aanmoedigen. Dit keer wel het goede traject op  en wat ik in het eerste stuk had gezien was maar een kleine voorsmaak van wat er nog klaar lag voor de lopers. Modder tot aan de enkels plassen van bijna een halve meter diep het hoorde er allemaal bij vandaag. En het was niet dat er overal plaats was om langs de plassen te lopen, dwars door de bijna beken was soms de enige oplossing voor de fietsers en lopers.

Vandaag waren niet alleen de fietsers maar zeker de lopers de Flandriens onder ons, om in deze omstandigheden te lopen hoedje af om dan nog eens de marathon af te haspelen diep respect. Ik had afgezien maar voor de lopers moet dit bijna onaards geweest zijn. Uiteindelijk ben ik dan ook niet meer in het zwembad geraakt, ik denk dat ik zelfs nog niet zou mogen binnenkomen in het zwembad zo zwart zag ik...

4 opmerkingen:

coach mario zei

Deze (halve)Marathon zuden we toch eens moeten voorstellen aan de club . Het is toch bijna onmogelijk om in onze eigen achter tuin, een marathon te laten door gaan , waar mensen van aan de zee naar toe komen en de grootste marathon club van Belgie op 8 km er vanaf , is er nog nooit als club naar toe geweest . Zou toch niet mogen he ?

coach mario zei

Deze (halve)Marathon zuden we toch eens moeten voorstellen aan de club . Het is toch bijna onmogelijk om in onze eigen achter tuin, een marathon te laten door gaan , waar mensen van aan de zee naar toe komen en de grootste marathon club van Belgie op 8 km er vanaf , is er nog nooit als club naar toe geweest . Zou toch niet mogen he ?

Kitty zei

Hoe is het nu met je nek?
Wel een heftige marathon als ik dat zo lees, wauw die was voor de bikkels onder ons! Respect voor de lopers (en fietsers ;))daar!

Tiny zei

Da's 'n serieus parcours als het zo nat is!!