PR in de vuilbak....

De vakantie is alweer een weekje achter de rug, er werd danig getraind zowel op de fiets als op de loopschoenen.  Dit alles voor de komende wedstrijden, enerzijds voor de marathon die binnen een paar weken op het programma staat en de fiets trainingen zijn voor de trio-triathlon die ik samen met Tinne en mijn oudste dochter Nele ga afwerken. Hier ga ik dus het fiets gedeelte voor mijn rekening nemen.

Gisteren stond er echter een laatste snelle korte wedstrijd op het programma. De jaarlijkse centrumloop georganiseerd door Vabco Mol, de club waar ik lid van ben. Voor de heren een 10km wedstrijd en voor de dames een 5km wedstrijd.

Om 19h15 werd het startschot gegeven voor beide wedstrijden, die zoals steeds een schare snelle atleten aantrekt. Als een dolle meute schoten we met zijn alle uit de startblokken. Mijn betrachting was om een aanval te doen op mijn PR en te trachten om een strak tempo te lopen van om en bij de  4:07 - 4:06 om net onder de 41 minuten uit te komen.

De eerste kilometer werd mooi afgeklokt op 4:06 en ik kom me gelijk nestelen in een mooi groepje die hetzelfde tempo liepen. De volgende kilometers werden ook aan een strak tempo afgemaald, ook de moeilijke derde kilometer met een stuk vals plat werd zonder al te veel moeite verorbert. Mooi verscholen in de groep zette ik me uit de wind en met een goed gevoel ging het richting kilometerpunt 4. Hier stond ook een bevoorradings post waar we snel wat water aannamen en een blik wierpen op het horloge om het tempo te controleren.

Hier sloeg het noodlot echter noodlottig toe, een vuilbak die aan de kant van het wegdek stond was aan mijn aandacht ontsnapt en stond plots voor mijn neus met een pijnlijke val tot gevolg. Zonder al te veel schade, wat schaafwonden en een gedeukt ego, konden we de wedstrijd wel verder zetten. De swoeng was er wel wat uit en de aansluiting met het lopers groepje kon ik wel vergeten.

Een beetje uit het lood geslagen liet ik het tempo ook wat zakken, ik wist dat Wendy op niet al te grote afstand volgde en besloot om gewoon door te bijten en aan een iets lager tempo de wedstrijd dan maar verder af te werken als zijnde een stevige tempo training. Zonder al te veel druk en stress, toch maar wat genieten van de rest van de wedstrijd.

Op tussen kilometer 5 en 6 kreeg ik dan het gezelschap van Wendy en ging het tempo weer de hoogte in. Samen kletsend werd de rest van de wedstrijd dan nog verder afgemaald aan haar trainingstempo. Hier en daar werd er al eens een loper opgepikt die me na mijn val was voorbijgekomen.

De laatste kilometer werd er zelfs nog stevig versnel en toen we de piste opdraaide zag ik de wedstrijdklok hangen en hier zag ik pas dat ik net naast mijn PR ging grijpen er werd nog een spurtje uitgeperst om toch maar zeker onder de 42 minuten te duiken. Eens aangekomen werd het pas duidelijk wat een stomme vuilbak tot gevolg kan hebben, net geen PR en gezien de tijden van de rest van de lopers uit het groepje waar ik bijzat had er een vet PR ingezeten...

De bittere pil werd nadien samen met de loopmakkers met de nodige drank overgoten en is inmiddels al verteerd. Volgende keer moet het gewoon lukken, ik zoek gewoon een wedstrijd zonder vuilbakken...