Een bewogen dagje...

Voor we aan vandaag beginnen nog een korte samenvatting van de weken na de marathon van Eindhoven. Inmiddels hebben we al 2 redelijk rustige loopweken achter de rug. Hier en daar werd er zelfs al wat alternatieve sporten opgezocht om me wat bezig te houden.

De MTB werd van de haak gehaald en heeft inmiddels al een dikke 120km meer op de teller staan, de zwembroek werd uit de kast gehaald en er werd al eens in het zwembad gesprongen. Ook de recent aangekochte tacx werd getest maar de loopschoentjes werden niet vergeten en de beentjes werden al eens een paar keren goed losgelopen zonder al te veel pijntjes of problemen. Kort gezegd het verloopt hier sportief en voorspoedig.

Vandaag moest Hanne gaan paardrijden in Meerhout, hier niet zo ver vandaan, en zou ik met de MTB via een "vettig" omwegske door het bos naar ginder trekken . Na een 20km braken door't bos hing ik dan ook van boven tot onder vol  met modder.

Na dat we Hanne hadden zien rijden in de voor middag en ne goeie koffie in de tent om terug wat op te warmen ging het dan in de vroege namiddag terug richting Balen, ook dit keer werden de bossen opgezocht. Onderweg werd al eens geproefd van de heerlijke Kempische bosgrond, ja ja 'k ben gevallen...

Eens thuis gekomen, na opnieuw een 20km baggeren door de modder, was het duidelijk dat de fiets toch wel een stevige poetsbeurt nodig had. De tuinslang werd bovengehaald, emmer en zeepsop klaar gezet en na wat stevig schrobwerk was de fiets alweer presentabel. Net op tijd want een stevig onweer met de nodige hagelbollen had besloten om boven Balen eens te laten zien dat de herfst al wel stevig is ingetreden.

Tijd voor een welverdiend badje dus, hete kraan open en lekker languit genieten van een goed warm bad stond op het programma... tot de telefoon ging. "Hanne is gevallen, kunt ge komen" kreeg ik te horen voor de batterij plat was van de telefoon. Snel haar wassen, afdrogen, kleren aan en terug bellen was dus de boodschap.

Toen ik terug belde was het al "Hanne is gevallen, misschien een dijbeen breuk ze gaat straks met de ziekenwagen naar het ziekenhuis kunt ge komen..." nog nooit zo snel in de wagen gezeten als vandaag. Wagen gestart, gene naft meer eerst nog naar de pomp en dan als de vliegende bliksem richting Meerhout.

Daar aangekomen zag ik al 2 ziekenwagens staan en een MUG. Auto geparkeerd en een spurtje richting ziekewagens waar ze Hanne al volop aan het prepareren waren voor de trip richting ziekenhuis van Geel. Nog vlug wat afspraken gemaakt en wat dingen geregeld om dan samen met een wat aangedane Hanne in de ambulance richting Geel te trekken.

Na de nodige onderzoeken en foto's kwam het verlossende nieuws, geen breuken alleen maar wat kneuzingen en waarschijnlijk enkele dagen wat spierpijn. Nu alleen nog maar afwachten of ze er binnen een paar dagen/weken weer opkruipt. Ze was wel een beetje van haar melk in't begin maar fleurde na wat tijd toch wat op.